گره ی کور

تمام خانواده ی پدریم اصالتا تبریزین وقتی بچه بودیم و مادر بزرگ هنوز زنده بود مدام دور هم جمع میشدیم تو خونش ترکی یه مقداری از اون موقع ها یاد گرفتم اما خیلی کم .در حد فهمیدن کلیات اونم نه همیشه چچون این جمع ها با رفتن مامان بزرگ از هم پاشید..... ولی هنوز یه جورایی با این لهجه درگیرم چیزی که زمانی ازش بیزار و متنفر بودم حالا چنان بهم گره خورده که نمیتونم از خودم جداش کنم کافیه هرجایی بشنوم تلخی بی پایان که میگن اینه گرچه قرار بود فقط یه پایان تلخ باشه!برای همیشه و فقط در یک نقطه به آخر برسه گفته بودم این دوتا جمله یه معنی میدن............