کودکِ زمانه

میگن بچه های این دوره زمونه خیلی باهوشن!!!!! میگن دوره زمونه خیلی عوض شده و بچه ها هم خیلی عوض شدن!!!!! میگن دیگه نمیشه مثل قبل با بچه ها رفتار کرد!!!!!!!!!! و همینطور بی ادبی و پر رویی بچه هاشونو که خودشون مسببشون شدن و توجیه میکنن!!!!! ولی من میگم نع! بچه ها عوض نشدن این پدر و مادرای الن هستن که عوض شدن اکثرا حال و حوصله ی بچه داری ندارن..... یه چیزایی نصفه و نیمه شنیدن از کتابا و کلاسای روانشناسی و میخوان همونو پیاده کنن بدون اینکه بدونن حقیقتش چیه؟؟ حالا بچه با موبایل، تلویزیون،کامپیوتر،دستگاه های صوتی و ... ور میره و یه چیزی یاد میگیره همه متعجبن که از کجا یاد گرفته؟؟؟؟؟ پس این بچه خیلی باهوشه! همه ی مادرا هم سخت معتقدن که خیلی بچه شون باهوشه!!! این خیلی طبیعیه که هرچی سن پایین تر باشه دل و جرات بیشتره و بیشتر قدرت کشف امور و داریم.... موضوع اینه که: اون زمان که ما بچه بودیم فقط یه تلویزیون بود ! بعدش رادیو و بعدتر ها دستگاه های سگا و میکرو و ویدئو اومد....ولی ما حق نداشتیم با هیچ کدوم اینجوری ور بریم! داشتیم ؟؟؟؟؟ اونوقت چطوری میخواستن بفهمن ما باهوشیم ؟؟؟ اونقدر پدر و مادرای ما درگیر جنگ و مسائل و مشکلات دیگه بودن اغلب تو فکر این چیزا نبودن چیزی که براشون اهمیت داشت این بود که بچه های مودب و حرف گوش کن و سر به راهی بار بیارن اکثریت هم موفق بودن (نسبت به پدر و مادرای الان) به موقعش دعوا یا تنبیه بود و به موقعشم تشویق...حتی شده زبونی الان بچه ها کاملا آزادن که هر کاری بکنن..فرقی نداره تو خونه ی خودت باشن یا خونه ی پدر بزرگ و مادر بزرگ یا بقیه فامیل....لبته برای بعضیا تفاوت داره...خونه ی خودشون دائم مادر دنبالشه که خربا کاری نکنه ولی تو مهمونی کلا بی خیاله ما سر سفره یا تو مهمونی پیش پدر و مادرامون میشستیم و تا اجازه نمیدادن جامونو تغییر نمیدادیم...حالا بچه سر سفره مستقل میشینه و کلی غذا هارو دستخورده و حیف و میل میکنه و بی ادبی میکنه و اعصاب بقیه رو هم خورد میکنه و مادر انگار نه انگار! نهایتش اینه که از دور شااااااااااااااااید بگه فلانی این کارو نکن! نمیگم من خیلی خوبم یا همه ی بچه های نسل ما خیلی بی عیب و نقصن اما مقایسه که میکنیم میبینیم ماها و امثال ما خدارو شکر به خیلی از انحرافات دچار نشدیم و به خیلی از مشکلات گرفتار! مودب تر و مراقب تر بودین تا امروز...و همینطور قبل از ما نسل پدر و مادرای ما که شاید خیلیاشون سواد آنچنانیم نداشتن و ندارن و خیلیم از ما بهتر بودن برای پدر مادراشون (به لحاظ احترام) خیلی از ماها به دلایلی کاملا یا به طور نسبی بدون پدر بزرگ شدیم....زمانی که نیاز داشتیم پدر بالای سرمون باشه نشده و مادر جور همه چیزو کشیده....مادرای ما چقدر دانشگاه رفتن و کتاب خوندن؟؟؟ پس چطور شد که مارو بهتر تربیت کردن نسبت به بچه های الان؟؟؟ کسی منکر تغییر فضای این زمانه نیست اما چیزی که بیشتر اهمیت داره رفتار و برخورد و تربیت پدرا و مادراست!!!! اول خوانواده بعد بیرون