همینجوری

گفته بودند : که از دل برود یار چو از دیده برفت ...
سالها هست که از دیده‌ی من رفتی ، لیک
دلم از مهر تو آکنده هنوز !
دفتر عمر مرا ،
دست ایام ورقها زده است
 زیر بار غم عشق
 قامتم خم شد و پشتم بشکست ...
در خیالم اما ،
همچنان روز نخست ،
 تویی آن قامت بالنده هنوز
در قمار غم عشق ،
دل من بردی و با دست تهی ،
منم آن عاشق بازنده هنوز ....
 آتش عشق ، پس از مرگ نگردد خاموش !
 گر که گورم بشکافند عیان می‌بینند :
زیر خاکستر جسمم باقیست :
 آتشی سرکش و سوزنده هنوز !