جا مانده

تو نمیدانی اما من یکجایی در گذشته جامانده ام همچون کودکی که سالها پیش در خیابانی شلوغ دست مادرش را رها کرد و گم شد..و هنوز هم سرگردان است.. من هم جا ماندم هیچ دستی دستم را نگرفت و من دست به دامان خدایم شدم.. تو هم روزی جا خواهی ماند حتی بدتر از من... و آنروز خدایی هم به فریادت نمیرسد آن روز خدایت از من خواهد خواست بر سرنوشت تو خدایی کنم  هی! تو هنوز هم نمیترسی؟؟