منِ بی منطق

گاهی منطقی بودن زیادی آدمها دیوانه ات میکند

وقتی که تمام احساسشان را برایت عریان میکنند و میخواهند دل نبندی

میخواهند تا هستی تمام قد برایشان بمانی و به محض رفتنت برایت دعا میکنند

همانها که قصد ماندن ندارند و میگویند " با تقدیر نمیشود جنگید " دستی تکان میدهند و میروند

حتی دلتنگی هایشان را هم با خود نمیبرند..

خدایا آدمهایت را چطور آفریدی که زود عادت میکنند هم به بودنها و هم به نبودنها...