اسیر

تمام عاشقانه ها را به اسارت برده ای
دست روی هر واژه ای که میگذارم تو قبلا تصاحبش کرده ای
انگار وازه ها هم به من زبان درازی میکنند
همه چیز این دنیا یک جور عجیبی آمدن و رفتنت را به من کنایه میزنند
درست مثل برده های نشان دار
که تمام زمین و زمان میدانند مهر پیشانیشان برای چیست..
تو همه چیز را برده ای
و آنچه باقی گذاشتی دستخورده هاییست که دیگر به کار من نمی آیند...