دختر و پسر من

من اگه روزی دختر داشته باشم هرگز اجازه نمیدم که آدمای مختلف بیان و برن و انتخابش کنن!! و وقتشو هدر بدن با حرفای صدتا یه قاز و تعریفای توخالی و دروغ و ژستهای احمقانه تا بالاخره مجبور شه یکی شونو انتخاب کنه...به دخترم اطمینان میدم تا هر زمان که بخواد جاش تو خونه ی پدریشه..حتی تا آخر عمرش

اگر هم پسر داشته باشم راه نمیافتم تو شهر از این خونه به اون خونه مزاحمت و مثل بازار تو خونه های مردم سرک نمیکشم تا بالاخره یه عروسک (برای روزهای اول) و یک خدمتکار ( برای باقی روزها) براش انتخاب کنم..زمانی و مکانی میرم که مطمئن شده باشم میخوانش و میخواد!! نه از سر اضطرار!! 

 پ.ن:از این جلسات مزخرف خواستگاری متنفرم .اعتراف میکنم این یکی تقصیر خودم بود و تو رودرواسی قبول کردم