خلاقیت از نوع آبکی

چند روز اخیر مدام فکر میکردم که بچه های ساعت آخرم تو مدرسه شنا رو چطوری براه بیارم و آدمشون کنم؟!!!؟؟!! بالاخره چیزی که به ذهنم رسیده بود و امروز پیاده کردم و نتیجه ی اولیه رضایتبخش به نظر میومد! بچه هارو تقسیم کردم ازشون خواستم گروه ها بهم کمک کنن که تا آخر ترم همه خوب یاد بگیرن و ضمنا وقتیم که من با یکی کار میکنم بقیه مشغول شیطنت نباشن! و اینکه قرار شد پایان هر روز ده دقیقه آخر یکی مربی بشه و هرچی گفت بچه ها انجام بدن و اون یکیم باید کسی باشه که اون روز ازش رضایت داشته باشم! در واقع یه پیشرفتی تو کارش ببینم

امتیازای مثبت و منفی بچه ها در طول ترم ثبت میشه به همراه دلایلش و آخر ترم اون گروهی ک بیشتر امتیاز مثبت داره جایزه میگیره. این امتیاز فقط شامل شنا نمیشه! سلام کردن- احترام به بقیه - کار گروهی - جمع کردن تخته ها - آوردن و بردن لاینا و...

یه دونه نخاله تو کلاس هست که دائم یا قهر میکنه یا گریه و با همه قهره و کلا دنبال اینه که کی رئیسه!!؟؟ و مشکل دیگه هم اضافه شدن ۷ - ۸ تا تازه وارده که چون بچه ها نمیشناسنش و اونا هم از چند تا کلاس دیگه اومدن و با هم آشنایی ندارن یکم کار سخت میشه تا اخت بشن بهم دیگه

امروز برای اولین بار کمتر تذکر دادم برای بازیگوشی و فقط گلومو برا اصلاح تکنیکاشون پاره کردم. برای اولین بار تو بستن لاین یه نفر کمک کرد و تو جمع کردن تخته ها هم دو نفر پیشقدم شدن که یکیشون هیچ وقت نمیشد! یه نفر برای اولین بار تو عمیق کرال پشت شنا کرد کامل که شدیدا ترس داشت قبلا و همونم آخر ساعت مربی شد! و کلا بچه ها مخصوصا یکی از گروها شدیدا باهم تلاش میکردن که شنای همگروهیاشون اصلاح بشه!

حالا دو سه جلسه مهلت دادم بهشون که خوب تمرین کنن برای تست 

گرچه میدونم هیچ وقت تو هیچ کلاسی همه ی بچه ها خوب خوب یاد نمیگیرن و بعضیا زمان بیشتری نیاز دارن ولی خب واقعا دارم خودمو دو شقه میکنم که همه یاد بگیرن

کلی فکر میکنم اخر ساعتا یا بین ساعت برا بچه ها مسابقه بذارم و بازی طرح کنم... هعی

کارمو دوست دارم و دلم میخواد اونایی که واقعا استعداد دارن با علاقه بیان سر کلاس نه به زور 

و ناگفته نماند روی یه نفرم باید کم بشه! که مثل همیشه میشه ایشالا :-}

فعلا برام مهم اینه که کارمو دوست دارم و شاید منتظر چنین فرصتیم بودم