واژه ای به گستردگی امنیت
خیلی طبیعیه که تو یه کشور همه موافق نظام موجود نباشن.. از شرایط رضایت نداشته باشن بخصوص جایی مثل کشور ما که هر روز شاهد اتفاقات جدید و در واقع شوکهای جدید هستیم!! که اغلب هم نه از بیرون که از جانب خائنین داخلی بهمون تحمیل میشن..
با وجود همه اینها درک و شعور سیاسی افراد یک جامعه خیلی مهمه
اینکه مردم واقعا به دنبال فهم حقیقت هستن یا نه تنها منابع تحقیق و اطلاعاتشون کانالهای تلویزین و ماهواره و اینستاگرامه!
حتی فقط یه بخش خاصی ازینها! دقیقا همون بخشی که موافق طبع خودمونه
اتفاقات مختلفی میتونه رخ بده که آزادی ، عدالت و مفاهیم اینچنینی معانی مختلفی به خودشون بگیرن.. مثلا چیزی که اینجا حق مسلم و شهروندی منه تو یه کشور دیگه جرم محسوب میشه یا نا هنجاری..
اما یه چیزی هست به نام "امنیت"
امنیت خیلی واژه مهم و گسترده ایه
اگر امنیت نباشه حتی دلمون نمیخواد نفس بکشیم
امنیت اتفاقی بدست نمیاد
قطعا باید یه عده ای جونشونو بذارن تا حفظ بشه و اگه لحظه ای غفلت بشه عواقب غیر قابل جبرانی داره
امنیت واقعا شوخی نیست!
اگر نباشه ممکنه یه نفر همین الان براحتی با یه اسلحه درو باز کنه بیاد تو و شما هیچ کاری نتونید انجام بدید!
اگر نباشه ساعت ۱ و ۲ شب که بچه مریضتون داره از دست میره نمیتونید برسونیدش به نزدیکترین درمانگاه!
اگر نباشه ورزش و تفریح و درس و مسافرت و ... هیچ کدوم اینا معنایی ندارن
بعلاوه اینکه امنیت فقط امنیت من نیست!
اگر همسایه دیوار به دیوار یا طبقات بالا و پایین دزد، قاچاقچی، خونه تیمی، هرزه یا هر چیزی باشن شما تو اون ساختمون احساس راحتی و امنیت دارید؟؟؟
پس بیرون از خونه هم باید باید باید! امن باشه تا من تو خونه ی امن خودمم راحت بتونم زندگی کنم
این داستان کشور ماست..
اینکه داخل کشور امن باشه کافی نیست.. مرزهای ما باید امن باشن.. کشورهای اطراف ما باید امن باشن.. اگر نباشن ما با خیل عظیمی مهاجر و .. روبرو میشیم که به خودی خود نظم و امنیت کشور و بهم میریزن.. حالا چه بصورت قانونی یا غیر قانونی
جنگ و ناامنی در کشورهای همسایه دامن مارو خواهد گرفت پس باید پیشگیری کنیم قبل از اینکه اتفاقی بیافته و متحمل هزینه هاش بشیم
حالا کسی یا کسانی از زندگیشون میگذرن و اینکارهارو انجام میدن تا امروز ما راحت لم بدیم روی مبل راحتی و یه گوشی ایفون بگیریم دستمون و خوشحالی و حتی فحاشی کنیم به کسانی که این امنیت و رقم زدند..
سیاست و جدا کنیم.. اشتباه و درست و حزب و جناح و هرچی که هست و بذاریم کنار
با دید انسانیت نگاه کنیم!
حقیقتا اگه امثال قاسم سلیمانی نبودن کی مراقب مرزها بود؟ کی جلوی اشرار و داعش و ... میگرفت؟ چرا فکر میکنیم امریکاییا دلشون برای ما سوخته؟؟؟
مگه سرنوشت دولتها و ملتهایی که به امریکا و اسرائیل چراغ سبز نشون دادن و ندیدیم؟؟؟ چرا عبرت نمیگیریم؟؟؟
امریکاییا حتی شاه ما رو که خودش روی کار اورده بودن و کاملا گوش به فرمانشون بود بعد از فرار از ایران قبول نکردن!! حالا برای ما کاری میکنن؟؟
اگر مردم یک کشور پشت هم نباشن، دائم باهم جنگ کنن و چند دستگی بینشون باشه هیچ کسی از بیرون نمیتونه کمکشون کنه
فکر کنیم فکر کنیم فکر کنیم و بدنبال حقیقت باشیم
امنیت با هیچ چیز قابل مقایسه و جبران نیست
