دیروز (عید) بعد کلاسم حدود ساعت ۴ بود که تصمیم گرفتم برم حرم (نزدیک بود) از دوتا چهار راه قبلش بشدت ترافیک بود.. در حین نزدیک شدن به این فکر میکردم که اگر پارکینگ جا نداشت یه سلام میدم و میرم.. دقیقا جلوی حرم ورودی شیرازی ماشینم تو اون ترافیک خفن خاموش شد و برقشم بکلی قطع شد و دیگه هیچ کاری نکرد!
عکس العمل همشهری های محترم!!!!! بوووووق بوووووووق بووووووووق و.... پرت و پلا...
منم دیدم کاری نمیتونم بکنم پیاده شدم گفتم روشن نمیشه هولش بدین که راه باز شه
اقایی ک پشت سرم بود خیلی به خودش فشار اورد با ماشینش از پشت چسبوند به سپر منو مثلا هول میداد!!
دیدم بوقا بیشتر میشه... چند نفریم وایساده بودن رو بروم مث مجسمه نگاه میکردن فقط! و لبخندای احمقانه میزدن..
پیاده شدم گفتم بیاین هول بدین بره کنار!
بالاخره به خودشون زحمت دادن بردن وسط راه اتوبوسا!!
اقایی که مامور بود اونجا شروع کرد به غر زدن که چرا اینجا وایسادی؟؟ سر راهه.... گفتم روشن نمیشه چیکار کنم؟؟
هیچ زحمتی به خودش نداد و به دو سه نفر گفت ببرین عقب ماشینو و فک کنم از بس غر زد مجبور شدن..
خلاصه رسیدم یه گوشه که سر راه نبود و داشتم فکر میکردم الان اینجا به کی زنگ بزنم؟؟ و چیکار کنم.. ۳-۴ دقیقه ای گذشت یه آقایی که از لهجش معلوم بود مسافره پرسید روشن نشد ماشینت؟
گفتم نه. گفت کاپوتو باز کن باطریشو ببین.. گفتم من سر در نمیارم.. گفت کاپوتو باز کن خودم ببینم.. وایساد و کلیم معطل شد تا بالاخره مشکل حل شد و ماشین کاملا روشن شد و دیگه خاموش نکرد (مشکل از باطری بود) وقتی مطمئن شد میتونم برم در کاپوتو بست و رفت..
خیلی ممنون همشهری های گرامی! که وقتی دیدین یه خانوم تو شلوغترین موقعیت گیر کرده فقط بوق زدین و چرت و پرت گفتین.. اصلا به خودتون زحمت ندادین ببینین قضیه چیه؟؟
وقتی با همشهری خودتون اینجوری هستین معلومه که باید پوست زوار جماعت و بکنید!!!
وقتی قیمت اجناستون تو مغازه ها و پاساژا رو متناسب جیب مشتریای عربی تون میکنید و همشهریا و حتی هم وطناتون براتون مهم نیستن چون مشتریای پولدارتونو دارین!! معلومه که به هیچ چیز دیگه ای اهمیت نمیدین.. از شما جماعت جز پیچیدن جلوی همدیگه و دعوا کردن هیچ توقعی نباید داشت!
