خاک

حدیث داریم که وقتی خیلی شادی یا خیلی دلگیری به قبرستان برو تا روحیت تعدیل بشههمیشه فکر میکردم آدمی که خیلی غمگینه چطور ممکنه روحیش شاد بشه با رفتن به قبرستون؟؟؟امروز رفتیم خواجه ربیع.سر خاک پدر بزرگهام و مادر بزرگهامو البته چند تا دوست و آشنا....دلخور و ناراحت بودم اما وقتی چشمم به سنگ قبرا افتاد به این فکر کردم که همه ما آخرش جامون همینجاستزیر این خاکپس چرا خودمونو باید به خاطر هر چیزی چه بزرگ چه کوچیک عذاب بدیم؟؟؟عجیب بود اما چند دقیقه ای که تو اون هوای سرد زیر بارون اونجا راه رفتم حالم خوب شد