موقتی

یه آدمایی تو زندگی هستن که تا یه زمانی شما رو خوب درک میکنن ینی تا وقتی که شرایطشون مشابه شما باشه مثلا مشکلی که شما دارینو داشته باشه و آزارش بده....... ولی همین که شرایطش عوض میشه و مشکل حل میشه و از اون موقعیت میاد بیرون دیگه اصلا حال شما رو نمیفهمه مدام شعار میده و نصیحت میکنه و میره رو اعصابت اون موقع دیگه هرچقدرم که از گذشته های خیلی دور باهاش صمیمی بودین هرچقدرم که تو کل خانواده و دوستاتون تک بوده کم کم از چشمتون میافته و رفته رفته از دور زندگی باید بذارینش کنار منظورم از کنار قهر و ....نیست کنار ینی یه گوشه ای که زیاد داخل زندگیتون نیست در حد همون سلام و احوالپرسی سالی یکی دوبار که احتمالا میبینینش