آسم

وقتی که آسمان دلت ابریست انگار نفس هم کند و آهسته می آید من میگریزم تا دست خاطرات به یادم نرسد ولی  به اولین پناهگاهی که میرسم خاطرات آماده ی پذیرایی اند! باید باران ببارد