یاد باد آن روزگاران یاد باد!

تنها و دلتنگم ، کجا رفتی؟  ای روزگار کودکی ،برگرد !  بنگر به رویم برف حسرت را  آه ای بهار کودکی برگرد  آن روزها دفترچه های من  سرشار از گلهای رنگی بود  لبخند،یعنی هدیه ای زیبا  آیینه سرشار از قشنگی بود  هر صبح مادر مثل یک خورشید  از آسمان خانه سر می زد  خوشحالی ام بانگ بلندی بود  شب،تا پدر آهسته در می زد  ای روزگار کودکی،دیری ست  از دور با تصویر تو شادم  هر چند دیگر برنمی گردی  هرگز نخواهی رفت از یادم