سایه ی غریب

سرانجام یک روز از تمام این روزهای عمرت می ایستی و به خودت نگاه میکن اما اویی را که میبینی نمیشناسی! بین خودت و او مانده ای... کسی که شبیه تو نیست اصلا تو نیست!! غریبه ایست که دیگر ساخته ی دست خدایت هم نیست دیگران ساختندش بعضی با دروغ بعضی با فریب بعضی با تمسخر بعضی با غرور ..... حالا این منِ سرگردان، جلوی آینه هم که میرود خود را نمیشناسد!