جنایات مرواریدی
خدا نکنه پات به دندون پزشکی باز بشه!
اول که موضع مورد نظر و بی حس میکنن همچین بی حس میکنن که یک طرف بدنت لمس میشه ولی همون دندونی که روش عملیات در دست اجراست همچنان درد و حس میکنه :|
در طول انجام حفاری و بازسازی هم اینقده دکتر میگه دهنتو باز کن دهنتو باز کن که دیگه دهنت تا گوشات باز میشه
اگه دندون پزشکی زیاد برین بعد مدتی احتمالا متوجه خواهید شد که دهنتون بازتر از حد معمول شده
اصلا در طول زمانی که دکتر جان تا زانو تو دهن شماست کلا وضعیت ویزیولوژی شما تغییر میکنه
به توانایی های خارق العاده تون پی میبرید
مثلا همین که دهنتون خیلی بیشتر ازونچه فکرشو میکنید باز میشه..به قدری گردنتون میره عقب که تمام پشت سرتونو در حالت خوابیده میتونین به راحتی ببینین.این کارو ژیمناستا بعد از سالها تمرین بهش میرسن ولی شما بعد از یه جلسه دندون پزشکی!..ساعتها آب دهن خودتون که اضافه اس بماند! آبیم که همراه با اون دلرای وحشتناک اضافه میشه هم باید نگهدارید طوری که توی دهنتون یه برکه آب ایجاد میشه، حس خفگی داره شمارو به اون دنیا پیوند میده ولی دکتر مرتب تذکر میده آب دهنتو قورت نده کارم خراب میشه :/ ..دیگه اینکه از شما به عنوان میز کار استفاده میشه و نور چراغ بالایی چشاتونو کور میکنه بماند..
اینکه وسط کار دکتر یا دستش تو چشتونه و یه چشمتون تاب برمیداره بعد مدتی یا که دماغتونو چنان فشار میده که بعدش میبینین رو صورتتون پخش شده کاملا اینم مهم نیس حتی
نکاتی هستند که تا کار تموم نشه و شما از حالت نیمه فلجی ناشی از آمپولای بی حسی نیاین بیرون بهشون نمیرسین
مثلا چی؟؟
وقتی بی حسی کاملا رفع شد به یه دردها و زخمهایی برخورد میکنید که باید کلی وقت صرف کنین تا ارتباطشونو با قضیه دوندوناتون پیدا کنین
به سردردتون که اصن اهمیت ندین
زخمای دور دهنم همشون طبیعین.چون اندازه دهن تغییر کرده بالاخره باید باز میشده دیگه از یه جایی
تو لثه تونم زبون میخوره به زخمای متععد برخورد میکنین اینم چیزی نیس
بغلای زبونم مهم نیس .تقصیر خودش بوده دیگه هی میومده وسط ماجرا.زبون من که اصن یه جا بند نیس والا اینقده تحرک داشت به زنجیر کشیدنش.چنان نگهش داشته بودن که نزدیک بود گوشمم کنده بشه از دهنم بیاد بیرون
اون زخمایی که رو سر و صورت و دستاتون دیدین جای تامل دارن ولی.اونارو پیگیری کنین!
خلاصه که بنده سربلند بیرون اومدم از چند مرحله و هنوز خداروشکر سرم روی گردنمه :)))
حالا بماند که با اون دندونای ترمیم و پر شده و اینا کلا نمیتونم دیگه بجوم ولی خب اینم مهم نیس.مهم همون سرمه که سرجاشه :)))
آدم باید همیشه شاکر باشه ;)
ضمن احترام به همه ی دندان پزشکان محترم و عزیز ♥ :)
فقط تورو خدا یکم بیشتر احتیاط کنین ;) ♥