دنیای یخ بسته

از بست شیخ طوسی که وارد میشی...جایی که مرده ها رو میارن داخل حرم طواف میدن..میبرن جلوی ضریح..و برای آخرین بار پابوس امام رضا تا طلب بخشش کنن و آقا شفاعتشون کنه...یکی از فرشای حرم و که زوارای امام رضا روش راه رفتنو هم روی جنازه تکون میدن..
جنازه از گیت بازرسی اومد و صدای گریه و جیغ شنیده میشد
با دیدن این صحنه تو دلم گفتم حالا دیگه چه فایده؟؟؟ و این هی تکرار شد و تکرار شد...
ما مردم مرده پرستی هستیم!
تا زنده ان قدر نمیدونیم ...هی میگیم فردا برا فلانی فلان کارو میکنم..فردا میشه بعدا..بعدا فراموش میشه...وقتی مرد میگیم کاش بود تا براش کاری میکردم..

متنفرم وقتی بیخود و مدام یه چیزایی توی ذهنم تکرار میشن
گذشته هایی که دور ریخته شدن
تلخی هایی که به فراموشی سپرده شدن
خاطراتی که هیچ دلم نمیخواد لحظه ای شونو یادآوری کنم
وقتی یهو بهم هجوم میارن انگار حادثه ای تو راهه!