سفرنامه 1- تبریز

قدیما که پای پیاده میرفتن احتمالا دو ماهی طول میکشیده
امروز اگه با ماشین شخصی بری احتمالا 2 و نیم یا 3 روز تو راهی
با قطار 24 ساعت
با هواپیما 1ساعت و نیم
انگار هرچی از این زمین بیشتر و بیشتر فاصله میگیری و به آسمون نزدیکتر میشی فاصله ها کمتر میشن!
زمان بی حساب تر میگذره
زمان برای اون بالاییا زودتر میگذره
یعنی بعدترها رو زودتر میبینن..
پس عجله نکنیم! ما فقط زمان برامون دیر میگذره وگرنه هرآنچه که باید بشه میشه :)

سفر به دیار پدری عالی بود
فکر میکنم طی چند پست باید این سفرنامه رو بنویسم
براتون عکس بذارم
تو راه رفت یهو پدرجان به خودش اومد که دختر! الان اومدی اینجا سعی کن حداقل 20%ترکی یاد بگیری!
گفتم پدر! 20%بلدم سعی میکنم 50% بشه -_-
خلاصه من چرتم گرفته بود و بابا جان برام فعلارو صرف میکرد :/
بعد یهو گفت اینجوری نمیشه فایده نداره باید تو محیط باشی تا یاد بگیری :|
ینی شانس آوردمااا
اول از همه بگم تبریز واقعا شهر خوبیه!
مردم نسبتا خونسردی داره!
آرومن و دیر جوش (برخلاف مشهدیا)
خیلی خیلی مهمون نوازن تا جایی که اشکتونو در میارن ;) بسکه تعارف میکنن و میخوان بهترینارو در اختیارت بذارن
در کل نسبت به مشهد که اینهمه شلوغ و درهم برهمه مقایسه میکنم میبینم خیلی آروم و خوبه و مردم خوبیم داره انصافا
و بهترین اتفاق این سفر دیدن نگار بود
یه دوست از دیار اینترنت
بهتره بگم تنها ساعت و دقایقی تو این سفر بود که برای خودم بودم و در آرامش کامل سپری شد!
ولی خب خیلی یهویی و بی برنامه بود اونم این وقت سال که هر کسی گرفتاریای خودشو داره
و البته محبتای یه دوست دیگه هم شامل حالم شد.ازین یکی هیچ انتظار نداشتم چون میدونستم خیلی گرفتاره ولی نهایت سعیشو کرد
به هر حال من قصد کرده بودم یه کیس از همونجاها پیدا کنم ولی خب با بعضی مسائلشون که آشنا شدم دیدم نه اصن انگار آبمون تو یه جوی نمیره! اگرم کیس مورد نظر و از اون دیار پیدا کردم باید بیارمش دیار خودمون درستش کنم :))
حالا فعلا تا اینجای سفرنامه رو داشته باشین تا بعد که کم کم از شوک در بیام و ادامه بدم