من و خصوصی

ایستاده بودم و داشتم از بالا شاگردمو نگاه میکردم و گاهیم با فریاد اشتباهشو متذکر میشدم

توی آب جلوی من رژه میرفت و انگار اولین باره منو میبینه سرتاپامو برانداز میکرد

دو سه باری باهاش چشم تو چشم شدم ..تو دلم گفتم لابد تازه فهمیده من اینجا چیکارم!!؟؟

یکبار نزدیک اومد و از آموزش خصوصی و قیمتاش پرسید و با اومدن شاگردم دور شد ..بعد چند دقیقه اومد نزدیک و به با لبخندی معنا دار با دست اشاره کرد که نزدیکش بشم..ازون لبخند احمقانش حدس زدم چی میخواد بپرسه

لبخندشو گشادتر کرد و گفت مجردی؟؟ منتظر دیدن لبخند من همراه با یه جواب ناشی از خوشحالی درونی و شاید همراه با کمی خجالت دخترانه بود

خیلی جدی بعد یه مکث کوتاه پرسیدم برای چی؟؟

لبخندش بازم بازتر شد و گفت برای امر خیر! بده؟؟

و همچنان بدون حتی یه لبخند الکی گفتم اره خیلی بده!!

گفت واقعا؟ گفتم واقعا! با گفتن کلمه ی باشه یا همون لبخند احمقانش دور شد..

از زمانی ک اینجا کار میکنم میشناسمش..بارها باهاش درگیر شدم به خاطر بی قانونیاش..دیگرانم همینطور..اون روزم همه مون حسابی حالشو گرفته بودیم طوری ک راه میرفت و تا وقتی بود به همکارام غر میزد..

بهتره بگم همه مون ازش بیزاریم و متنفر!! 

فقط همین یه دونه رو تو کلکسیون آزار دهندم کم داشتم..