مفت خورهای متوقع

تو بیکاری مشکل تنها از دولتها نیست!!

مشکل ازونجایی شروع میشه که پدر و مادرای ما بچه هاشونو بسیار نازدونه بار میارن

نمیذارن دست به سیاه و سفید بزنن..نمیذارن کار کنن و دنبال یادگیری یه فن و یه هنر باشن!

افتخارشون اینه که خودشون صبح تا شب جون میکنن تا بچه شون در آرامش و راحتی فقط درس بخونه تا فردا برای خودش کسی بشه!! 

دغدغه ی هیچ چیو نداشته باشه فقط بچسبه به درسش که دو روز دیگه استخدام بشه و تا پایان دوره ی 30 ساله همونجا بمونه!

حالا این آدم بعد رفتن دانشگاه و درس خوندن با افتخاااااار!!! حق خودش میدونه که هیچ کاری بلد نباشه..دانشگاه تموم میشه و منتظره پیشنهادهای رنگارنگ و با کلاس کاری بهش یورش ببرن!!! اما میبینه هییییچ خبری نیست و حالا در شان خودش نمیبینه هرکاریو انجام بده!!

دستش تو جیب پدره و چشمش به دستای پدر تا با توصیه و رو زدن به هرکسی یه جایی زوری جاش بده!!

مشکل اینه که پدرو مادرای ما از اول بچه های بی هنر و مفت خور تربیت میکنن !!! کسانی که هیچ چیز از مسئولیت پذیری و زندگی نمیدونن!!