بی وابستگی
به نظر من آدم باید طوری زندگی کنه که وجودش به وجود هیچ کسی وابسته نباشه!
این به معنای قطع ارتباط و بی توجهی به اطرافیان نیست
معنیش اینه که شما به اندازه کافی توانمند و قوی هستید تا مجبور نباشید هر چیزی و هر رفتاری رو تحمل کنید به خاطر نیاز به دیگران
حالا چه نیاز احساسب و به خاطر تنها نبودن باشه چه نیاز مادی
این شعار نیست بلکه واقعیت زندگی ماست. همیشه معتقد بودم و هستم که اول با خودمون کنار بیایم. در درجه اول اتکامون بعد از خدا صرفا به خودمون باشه و دیگران و بعنوان پله ترقی ندونیم
باید بپذیریم ما به تنهایی هم انسان هستیم و وجود داریم
و زندگی تحت هر شرایطی در جریانه
طوری برنامه ریزی کنیم ک اگر هر فردی چه نزدیک و چه دور به هر دلیلی از زندگیمون کنار رفت از پس خودمون برمیایم و صد البته که خدا هست!
اینجوری دیگه نگران خیلی مسائل نیستیم
خیلی توقعاتمون از دیگران کنار میرن
و هر اتفاقیم بیافته خیلی زود خودمونو جمع و جور میکنیم
بدون وابستگی به آدمها زندگی رو برنامه ریزی کنیم
