بوگاتیبا
ینی اگه یه بوگاتیم دست من بدن ( چه شکلی هست اصن؟) من بعد ۶ماه تو خیابون میمونم و ماشین روشن نمیشه!
امروزم تیبای قشنگم منو نرسیده به فرامرز نگهداشت و روشن نشد. خیلی شیک و زیبا اونم در حالیکه تو هوای گرم جهنمی امروز شیشه ها بالا و باد کولر مشغول خنک کردن من بود و منم با موزیک فلشم ضرب گرفته بودم و میخوندم و مینواختم!
و تازه یه سری رنگ و منگ خریده بودم جهت انجام کارای هنری که با کلی ذوق داشتم میبردمشون منزل ( الان تیبامو با بوگاتیم مقایسه کردم)
تازه قبل بیرون اومدنمم به والدین لبخند زدم! دیگه ببینید چقدر امروز دختر خوبی بودم!
یه پیر مرد گلفروش اومد هول بده ماشین و ببرم کنار طفلی زورشم نمیرسید یه اقای مسن دیگه بهش پیوست.. دیگه بماند چقد افتاب خوردم و طی چه فرایندی کار به پایان رسید و در نهایت باطری رو تعویض کردم
میگت عمر مفید باطری ۲ساله ولی خب باطری این بیچاره از ۹۵ همون مال کارخونه بوده
بعد فهمیدم تو شرایط بحرانی هنوز هم با وجودیکه خیلی سعی میکنم خونسردیمو حفظ کنم بازم خون کافی به مغزم نمیرسه
چقد بده ادم اینجور مواقع وحشی میشه و به کسایی ( خانوادش) که نگرانن و سعی دارن از دور کمک کنن میپره :( تازه ذوقمم برا رنگ کردنیا پرید :/
