رکورد فراموشی

خیلی وقته سرعتی تمرین نکردم.شاید جدی ترین تمرینام مربوط به آمادگیا بشه ک هر سال حدود دی و بهمنه..امروز چون تصمیم بر بردن ما به مسابقه شد رکورد دادیم..قبلش 800 متر شنا کردیم با همکارم..خیلی ضعیف شدم..زود خسته میشم نسبت به قبل .تو سرعتی البته! نفسمم باز تنگ شده و مث زمانی ک تمرین زیاد میکردم نمیتونم هواگیریمو خیلی کم کنم

قبلا لااقل یه طول با دوبار هوا میتونستم برم امروز ب زحمت 6دست یک هوا میرفتم

البته سرماخوردگیم مزید بر علت شده ک باید مجرای تنفسیمو با بخور و استنشاق آی نمک باز کنم تا حدی

رکورد اول 50متر کرال و 49 ثانیه - 50 قورباغه 59 ثانیه و 25 متر پروانه 29 ثانیه

با توجه به اینکه یکماه اخیرم شاگرد داشتم و بیشتر از روزی 15 دقه شنا نکردم شاید بد نبود ولی از خودم ناامید شدم 

اینارم نوشتم ک یادم بمونه چون سرناجی گفت ننوشتم رکورداتونو یادتون نره

دلم میخواست همیشه همینجوری تمرین میکردیم و رکورد میدادیم...و باز داغ دلم تازه میشه از اینکه 20ساله شناگرم اما هیچ وقت تو مسابقات نبودم ..نه که نخوام!! اینجور موقعیتارو اطرافیان میسازن..حالام تمایلی ب شرکت تو این مسابقه مسخره رو ندارم صرفا ب خاطر مسفرت با بچه هاس ک قبول کردم..اما پیشرفتایی ک باید حاصل میشد و نشد یا خیلی دیر شد همچنان دلمو میسوزونه علی الخصوص در برخورد با بعضی همکاران تازه ب دوران رسیده و از دماغ فیل افتاده که نه به خاطر تلاششون یا حقیقتا خوب بودن تو کارشون که صرفا با پارتیای گردن کلفتی ک داشتن وارد شدن و رفتن بالا و ازونجا همه رو زیر پاشون میبینن...این قصه سر دراز دارد..بگذریم

نقشه ها و برنامه هایی ریختیم برای راه اندازی یه کسب و کار اینترنتی و هنری..انشاالله شکل کامل گرفت در جریان قرارتون میدم

پ ن: هنوز به خودم میگم نه خانی اومده و نه خانی رفته...