کلاه گشاد
دوشنبه, ۱۰ مهر ۱۳۹۶، ۰۹:۲۴ ب.ظ
دور هم جمع شدن هر شب به نیت یه نفر زیارت عاشورا میخونن که خدا و امام حسین حاجاتشونو بدن...
یه نفر که مدتهاست خیریه دارن و خانوادگی میچرخوننش و بین راه دیدم گفت یه خانومی هست شوهرش مدتها مریض بوده.. دیابت داشته.. هرچی در میاوردن خرجش میکنن..مرده بیکار میشه..خانومه خونه مردم کار میکنه.. پای مردو قطع میکنن.. میمیره.. سه تا بچه کوچیک 2 و 4 و 6 ساله دارن..تو یه زیر زمین فوق کثیف و آلوده ی قد یه اتاق 12 متری زندگی میکنن تو یه منطقه ی خیلی ناجور از شهر..تصور کنین تمام حمام و دستشویی و آشپزخونه و خواب همه تو یه اتاق! شیش ماهه به خاطر مریضی و فوت شوهرش کرایه ش عقب افتاده.. صاحبخونه عذرشو خواسته و میخواد وسایلشو بریزه بیرون..از قضا صاحبخونه ام یه پیر مرد از کار افتاده و فقیره که جز اون خونه هیچ منبع درآمدی نداره..گفته بود اگر یک میلیون و پونصد بیاره بده تا عید میتونه اینجا بمونه وگرنه باید بره.. بعد کلی این درو اون در زدن یک تومنش جور شد و گفت مونده پونصد تومن..خانومه گفته بعد ازینم میرم خونه مردم کار میکنم.. جریانو به اون گروهی که زیارت عاشورا میخوندن گفتم.. گفتم هر کسی حتی 5 یا 10 هزار تومنم که بده باز غنیمته و یه چیزی برا اون خانوم جمع میشه.. واسه اینکه آواره کوچه خیابون نشه..این همون زنی نشه که تو خیابون با بچه هاش بشینه گدایی کنه و ما از کنارش رد شیم یه پول بندازیم کف دستش.. یا مجبور بشه تن فروشی کنه و باز ما به چشم یه فاحشه نگاش کنیم!!
هیچ کس هیچی نگفت!! اعلام آمادگی نکرد!! هیچ کی حاضر نشد حتی 10000 تومن که نصف پول یه رژ لبم نیست بده به یه آدم بدخت!
اگه تو همین کوچه خودمون هر خانواده ماهی 50 هزار تومن کمک کنن به کلی از این خونواده ها میشه کمک کرد.. ولی هیچ کی دلش نمیاد!
تا حرف میزنی میگن ما خودمون به یکی کمک میکنیم!! این یعنی رفع تکلیف!
چی میشه تویی که به یه نفر کمک میکنی حالا 5 تومن یا ده تومنم به یه نفر دیگه بدی؟؟ چقدر ازین پولا خرج میکنیم؟؟ چقدرشو به هله هوله میدیم؟؟ یا لباسایی که یکی دوبار بیشتر تنمون نمیکنیم!! چقدر غذا و میوه دور میریزیم تو مهمونیا..
اون پونصدهزار تومن از جای دیگه جمع شد و داده شد به صاحبخونه و از حالا تا عیدم باید کمک بشه تا بتونه خودشو بچه هاشو جمع و جور کنه..
منم ازون گروه اومدم بیرون
چقد ما آدما حقیر و کم ارزش میشیم گاهی!
چقدر سر خودمون کلاه میذاریم با دعا و قرآن و زیارت خوندن..
چقدر اصلیارو ول کردیم چسبیدیم به فرعیات
هنوزم زیارت عاشورا میخونیم تا امام حسین حاجت روامون کنه و زن و مرد و بچه های یتیم زیادی سر بی شام زمین میذارن.. لباس و دفتر و کتاب و کیف ندارن برن مدرسه.. چقدر پدر و مادرا شرمنده ی بچه هاشون میشن
باید بفهمیم ماییم که به این آدما محتاجیم نه اونا به ما!
چند روز پیش تی وی حدیثی میگفت از امام صادق(ع) که میفرمودن وقتی به فقیری کمک میکنین دست اون فقیر در واقع دست خداست و اون کمک و نگه میداره تا موقع حساب و کتاب میاره پس میده و باری از دوشتون برمیداره..
حیف که هر چی بیشتر داریم بخیل تر میشیم
یه نفر که مدتهاست خیریه دارن و خانوادگی میچرخوننش و بین راه دیدم گفت یه خانومی هست شوهرش مدتها مریض بوده.. دیابت داشته.. هرچی در میاوردن خرجش میکنن..مرده بیکار میشه..خانومه خونه مردم کار میکنه.. پای مردو قطع میکنن.. میمیره.. سه تا بچه کوچیک 2 و 4 و 6 ساله دارن..تو یه زیر زمین فوق کثیف و آلوده ی قد یه اتاق 12 متری زندگی میکنن تو یه منطقه ی خیلی ناجور از شهر..تصور کنین تمام حمام و دستشویی و آشپزخونه و خواب همه تو یه اتاق! شیش ماهه به خاطر مریضی و فوت شوهرش کرایه ش عقب افتاده.. صاحبخونه عذرشو خواسته و میخواد وسایلشو بریزه بیرون..از قضا صاحبخونه ام یه پیر مرد از کار افتاده و فقیره که جز اون خونه هیچ منبع درآمدی نداره..گفته بود اگر یک میلیون و پونصد بیاره بده تا عید میتونه اینجا بمونه وگرنه باید بره.. بعد کلی این درو اون در زدن یک تومنش جور شد و گفت مونده پونصد تومن..خانومه گفته بعد ازینم میرم خونه مردم کار میکنم.. جریانو به اون گروهی که زیارت عاشورا میخوندن گفتم.. گفتم هر کسی حتی 5 یا 10 هزار تومنم که بده باز غنیمته و یه چیزی برا اون خانوم جمع میشه.. واسه اینکه آواره کوچه خیابون نشه..این همون زنی نشه که تو خیابون با بچه هاش بشینه گدایی کنه و ما از کنارش رد شیم یه پول بندازیم کف دستش.. یا مجبور بشه تن فروشی کنه و باز ما به چشم یه فاحشه نگاش کنیم!!
هیچ کس هیچی نگفت!! اعلام آمادگی نکرد!! هیچ کی حاضر نشد حتی 10000 تومن که نصف پول یه رژ لبم نیست بده به یه آدم بدخت!
اگه تو همین کوچه خودمون هر خانواده ماهی 50 هزار تومن کمک کنن به کلی از این خونواده ها میشه کمک کرد.. ولی هیچ کی دلش نمیاد!
تا حرف میزنی میگن ما خودمون به یکی کمک میکنیم!! این یعنی رفع تکلیف!
چی میشه تویی که به یه نفر کمک میکنی حالا 5 تومن یا ده تومنم به یه نفر دیگه بدی؟؟ چقدر ازین پولا خرج میکنیم؟؟ چقدرشو به هله هوله میدیم؟؟ یا لباسایی که یکی دوبار بیشتر تنمون نمیکنیم!! چقدر غذا و میوه دور میریزیم تو مهمونیا..
اون پونصدهزار تومن از جای دیگه جمع شد و داده شد به صاحبخونه و از حالا تا عیدم باید کمک بشه تا بتونه خودشو بچه هاشو جمع و جور کنه..
منم ازون گروه اومدم بیرون
چقد ما آدما حقیر و کم ارزش میشیم گاهی!
چقدر سر خودمون کلاه میذاریم با دعا و قرآن و زیارت خوندن..
چقدر اصلیارو ول کردیم چسبیدیم به فرعیات
هنوزم زیارت عاشورا میخونیم تا امام حسین حاجت روامون کنه و زن و مرد و بچه های یتیم زیادی سر بی شام زمین میذارن.. لباس و دفتر و کتاب و کیف ندارن برن مدرسه.. چقدر پدر و مادرا شرمنده ی بچه هاشون میشن
باید بفهمیم ماییم که به این آدما محتاجیم نه اونا به ما!
چند روز پیش تی وی حدیثی میگفت از امام صادق(ع) که میفرمودن وقتی به فقیری کمک میکنین دست اون فقیر در واقع دست خداست و اون کمک و نگه میداره تا موقع حساب و کتاب میاره پس میده و باری از دوشتون برمیداره..
حیف که هر چی بیشتر داریم بخیل تر میشیم
