غرق در ورزش
گفتم اسمم برا مربیگری آمادگی جسمانی دراومد؟؟
یادم نیست. حوصله ام نداشتم بخونم ببینم گفتم یا نه
خلاصه که از دیروز تو دوره ایم
جاتون خالی خیلی!!
نفری ۲۴۰ تومن پول دادیم. یک سالن کوچیک! برای دوی ۲۴۰۰ متر باید ۴۰ دور دور زمین بسکتبالش بدویم تو ۱۲ دقیقه! بعدشم سرگیجه بگیریم
تهویه مناسب که نداره. کولرشونم جواب نمیده. تو گرما با فعالیت بدنی شدید...نگم دیگه.. در طی ۵ ساعتی که اونجاییم کلا یک سماور بزرگ ابجوش، چایی نپتون، یک جعبه بیسگوییت اونجاست!
مدرسم که هر روز با نیم ساعت تاخیر میاد و بعدم میگه چه زود گذشت!!؟؟ ولی خب انصافا خوش اخلاق و خوش برخورده
میرم استخر کلاس دارم. بعدش یه استراحت یک ساعت و نیمه بعد سالن و بعدش دوباره استخر و کلاس.. خونه که میام هیچ کی نباید باهام حرف بزنه!!! (ولی میزنن)
با هیچیش مشکلی ندارم نه امتحان تئوریش نه دو نه دراز نشست..انعطافم زیاد نیست ولی به هر حال یکباره دیگه . پرشم همینطور اما شناااااااا حالا تو شرایط عادی میرم ولی با خستگی و اصولی که این میگه دستا به عقب خم شه به بدبختی ۵ تا رفتم فقط :|
چهارشنبه و پنجشنبه امتحانه دست به دعا بردارین. خداییش زوره تو این شرایط سخت و خفن
ولی به نظرم سطح کلاس خیلی پایینه. معلوم میشه که اکثرا اصلا ورزش نمیکنن در طول سال. خیلیاشونم ادعاشون میشه ولی یه دوی نرمم نمیتونن برن و وسطش راه میرن!! بعضیا هیکلاشون افتضاح!! پر از چربی اضافه!! من بودم همه رو رد میکردم یا اصلا شرط میذاشتم فقط کسایی بیان که تیپشون به نرمال نزدیکتره نه هرکسی از پشت ظرفشویی خونش پاشه بیاد!
مربی که نتونه دراز نشست بره یا بدوه به درد جرز دیوار میخوره. نمیدونم با چه انگیزه و اعتماد به نفسی اومدن حقیقتا؟!؟!
ولی دوست میدارم به هر حال
اصلا زندگی بدون ورزش خر است!
