من عوضی!!
من عوض شدم؟؟
چی شده که اینهمه خودمو سانسور میکنم ؟!
یه جور حس غریبی توی این تن دارم... انگار مال من نیست... انگاری برام تنگه...
اصلا انگار روز به روز با این زندگی غریله تر میشم... انگار هیچی به من تعلق نداره...
هنوز تو این خونه نمیتونم راحت بخوابم... قبل از باز شدن چشمام همچنان خودمو تو اتاقم تو خونه قبلی میبینم... و بعد چشامو باز میکنم و میبینم همه چی عوض شده!
دوباره شب بیداریام شروع شدن
من تو ارتباطاتم دچار سوء تفاهم و برداشت بی ربط نمیشم چرا بقیه میشن؟؟
خیلی راحت گاهی آدمارو از زندگیم حذف میکنم.. یعنی خیلی بی احساسم؟؟
بی احساس که نه.. دلم برای کسی تنگه که دستم برای همیشه ازش کوتاهه.. صورتش مدام جلوی چشمامه.. آخه چرا تو؟؟؟ کاش الان بودی.. میتونم کاملا تصور کنم خنده هاتو.. حرفاتو.. استقبالتو از کارا و تغییراتم... ازینکه گاهی یه سوتیایی میدی و طبیعی میکنی... وااای کاش اون دنیا هم راه برگشت داشت.. کاش میشد التماس کنی و برش گردونی...
ببین از کجا به کجا رسیدم
حس میکنم یه سونامی کاملا زیر و روم کرده..
کاش مردم دانه های دلشان پیدا بود...
اینکه اینهمه به یه سری چیزا بی تفاوت شدم گاهی خودمم میترسونه..
یه روزی میشم اونی که منتظرمه
