خونه خود آدم
دوشنبه, ۱۱ فروردين ۱۳۹۹، ۰۱:۳۴ ب.ظ
بعد دوماه رفتم بیرون بیشتر دلم گرفت
رفتیم خونه ی در حال ساختمونو ببینیم که دیکه آخراشه
خیابونای خلوت مغازه های بسته پارکای تعطیل و مردمی که نیستن...
ادما تا از چیزایی که دارن محروم نشن یا از دستشون ندن قدرشونو نمیدونن
ما اغلب ناسپاسیم و غر میزنیم
همه چیز برای همه مون عادی شد
و خدارو نسبتا فراموش کردیم
باید از تمام ناسپاسی هامون توبه کنیم و بابت تمام داشته هامون شکرگزار باشیم
۹۹/۰۱/۱۱