خواب و بیدار

من همونیم که هر روز صبح به خودم قول میدم شب ساعت ۱۰:۳۰ تلفن و پرت کنم اونطرف و بگیرم بخوابم و هر شب خوابم نمیبره..

کلا با شب انگار راحت ترم

سالها پیش که مدرسه میرفتم لخصوص دوران دبیرستان یادمه شبا براحتی تا دیر وقت بیدار بودم و صبا دوست داشتم بخوابم اما اون موقع ها اگه مدرسه ام نمیرفتم اصولا اجازه خوابیدن تا بیشتر از ۸ و ۹ نداشتیم

به خودم قول میدم ورزش کنم هر روز.. ولی نمیکنم

قول میدم هر روز درس بخونم.. اما نمیخونم

قول میدم غذامو کنترل کنم.. اما نمیکنم

قول میدم.. 

این روزا پر از قولاییم که به خودم میدم اما عمل نمیکنم

انگیزه داشتن تو این شرایط واقعا سخته..

امروز تو خواجه رببع از روی سنگ قبرا که رد میشدم با خودم فکر میکردم آخرش همه مون قراره بریم زیر همین خاک

اون موقع اون زیر چه حالی دارم؟

میترسم؟

اینهمه خودخوری و حرص واسه چیه؟!