قاطی گونه

این روزا همچین بگی نگی قاطیم!

عموما موقع امتحانا به این وضع در میام

حالا هم که علاوه بر امتحان باید کار کلاسیم انجام بدیم بدتر از بد

قشنگ معلومه اساتید دادن انتقام میگیرن

به خاطر اون دو تا پیش نیازیم ک ترم ۱ برام درست نکردن و الان دارم مجبورم هی دعاشون کنم!!

دقیقا شدن قوز بالا قوز‌...

تا ۱۴ بهمن تقریبا همش تمومه جز احتمالا یکی دو تا کار تحویلی برای ازمایشگاه 

نمیدونم چند وقته پارک نرفته بودم که چند روز پیش در نهایت بی حوصلگی با مامی رفتم

این دو هفته تموم بشه تازه میریم سروقت پایان نامه

استاد عوضی هرچی عنوان میدیم یه ایرادی میگیره هیچ راهنماییم نمیکنه جز دفعه اخر ک دیگه امتحانا شروع شد و ما هم کنسل کردیم

از این طرف میگن مهم نیست و تازه میخواین یاد بگیرین ازونطرف اونقد سخت گیری

نمیدونم چمه فقط باز بی قرارم

شاید بی ربط به استوری عصر مصی و نبود.. نمیدونم دقیقا چی شده فقط وقتی زنگ زدم گریه میکرد... گفت دست من نیست فقط طلب دعا و امرزش دارم..

از درون یه جور بدی بهم ریختم

فک میکنم این اخریا تازه داشت به تجربیات جدید کاری و عشقی و زندگی میرسید.. درست همون لحظه که فکر میکنی همه چیز خوبه میفهمی یه دستی داره تو رو از همش جدا میکنه

ما زندگی نمیکنیم تا وقتی که بفهمیم قراره ازمون بگیرنش

مث همین الان خود من..

همه چیز و موکول کردم به بعد امتحانا.. معلوم نیست اون موقع چه وضعی باشه و من تو چه وضعی

ماها تو یه سناریوی پیش نویس گیر کردیم.. هی میدویم و نمیرسیم